05: ข้อคิดนักปฏิบัติ

เป็นธรรมเนียมและเป็นเรื่องธรรมดา สำหรับนักปฏิบัติธรรมที่มีคู่ครองในขณะเป็นฆราวาสก็คือ เมื่อเราเริ่มปฏิบัติธรรมในช่วงแรกๆ ผู้ที่จะเข้ามาทดสอบอารมณ์หรือกำลังจิตของเราก็คือ คู่ครองของเรา (สามีหรือภรรยารวมถึงลูก) จะเข้ามาทดสอบด้วยวิธีการต่างๆ เป็นเรื่องตรงข้ามหรือขัดแย้งกับการกระทำของเราทันที ให้ค่อยๆสังเกตตัวเองนะครับ เช่น เรื่องเงิน การดูแลครอบครัว การพูดกระทบกระทั่ง(มากสุด) บางครั้งพูดขึ้นมาลอยๆโดยไม่มีสาเหตุ แต่ในความเป็นจริงแล้ว คุณเธอทั้งหลายล้วนมีจิตใจงาม เมื่อถึงระยะหนึ่งคุณเธอจะสารภาพออกมาว่า ไม่ได้ตั้งใจจะกระทำหรอกรู้หมดว่าสิ่งใดดีไม่ดี แต่อารมณ์และความรู้สึกมันพาไป ด่านนี้จงใช้พรหมวิหารสี่ให้มากที่สุด ดังนั้น หากนักปฏิบัติธรรมได้ก้าวพ้นจุดนี้ (จุดเบสิกที่สุด) จะไปพบกับด่านต่อไปคือ ความทุกข์ทั้งหลายที่เกิดจากวิบากกรรม จากเหตุคนรอบข้าง หรือโรคภัยต่างๆ มันจะร้อนดั่งไฟสุมอยู่ในอก สิ่งที่ไม่เคยคาดคิดก็บังเกิดขึ้น การเรียนรู้วิธีดับทุกข์ก็จะบังเกิดขึ้นตามไปด้วย (ถ้าไม่มีทุกข์ก็ย่อมไม่เห็นหนทางแห่งการปลดทุกข์ได้นั่นเอง) ด่านนี้ให้ใช้หลักไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)และพรหมวิหารสี่เช่นกัน ด่านต่อไปคือ การถูกทดสอบจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเราเข้าสู่สมาธิชั้นสูงหรือการผ่านด่านที่สองได้แล้ว ด่านนี้จะเป็นการวัดอารมณ์ว่าจะอยู่หรือจะไป จะทางโลกหรือทางธรรมกันแน่ (คาดว่าปีหน้าผมจะเผชิญด่านนี้ตามคำทำนาย) และด่านอื่นๆใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้น ท่านทั้งหลาย จงนำเอาสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เห็น สิ่งที่เป็นในขณะปัจจุบัน ขึ้นมาพิจารณา เรียนรู้มัน เมื่อรู้แล้วก็ละวางมันลงเสีย ปลดเรื่องนี้ได้ จะมีเรื่องใหม่เข้ามา ก็ใช้วิธีเดียวกันนี้อีกจนเป็นปรกตินิสสัย(เป็นศีลวัตรปฏิบัติ) กระทบมา รู้เร็ว วางเร็ว ถ้าทำได้ก็จะตรงดิ่งเข้าสู่กระแสพระนิพพานในอนาคตได้อย่างไม่ต้องสงสัยครับ

ดร.นนต์

ปล. ภรรยาของเราคือคู่บุญและคู่กรรมที่ลงมาบำเพ็ญร่วมกัน อย่าได้ปรามาสเธอเชียวนะครับ เธออาจแซงทางโค้งก็ได้